Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di infirmari infirmare =
infirmari: Verbo deponente IMPERATIVO - Conjugación completa di infirmare Forma deponente |
IMPERATIVO | significado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
infirmare infirmamini Futuro | enferma enfermad |
Conjugación de: infirmo, infirmas, infirmavi, infirmatum, infirmāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = indebolire, confutare, (eng) = weaken, diminish, annul, (esp) = desfallecer, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego infirmo tu infirmas ille infirmat nos infirmāmus vos infirmātis illi infirmant | Yo desfallezco Tu desfalleces El/Ella/Eso desfallece Nosotros desfallecemos Vosotros desfallecéis Ellos/Ellas/Esos desfallecen |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego infirmābam tu infirmābas ille infirmābat nos infirmabāmus vos infirmabatis illi infirmābant | Yo desfallecía Tu desfallecías El/Ella/Eso desfallecía Nosotros desfallecíamos Vosotros desfallecíais Ellos/Ellas/Esos desfallecían |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego infirmavi tu infirmavisti, infirmasti... ille infirmavit nos infirmavĭmus vos infirmavistis, infirmastis... illi infirmavērunt, infirmarunt, infirmavere... | Yo desfallecí Tu desfalleciste El/Ella/Eso desfalleció Nosotros desfallecimos Vosotros desfallecisteis Ellos/Ellas/Esos desfallecieron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego infirmavi tu infirmavisti, infirmasti... ille infirmavit nos infirmavĭmus vos infirmavistis, infirmastis... illi infirmavērunt, infirmarunt, infirmavere... | Yo he desfallecido Tu has desfallecido El/Ella/Eso ha desfallecido Nosotros hemos desfallecido Vosotros habéis desfallecido Ellos/Ellas/Esos han desfallecido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego infirmavĕram, infirmaram... tu infirmavĕras, infirmaras... ille infirmavĕrat, infirmarat... nos infirmaverāmus, infirmaramus... vos infirmaverātis, infirmaratis... illi infirmaverant, infirmarant... | Yo había desfallecido Tu habías desfallecido El/Ella/Eso había desfallecido Nosotros habíamos desfallecido Vosotros habíais desfallecido Ellos/Ellas/Esos habían desfallecido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego infirmavi tu infirmavisti, infirmasti... ille infirmavit nos infirmavĭmus vos infirmavistis, infirmastis... illi infirmavērunt, infirmarunt, infirmavere... | Yo hube desfallecido Tu hubiste desfallecido El/Ella/Eso hubo desfallecido Nosotros hubimos desfallecido Vosotros hubisteis desfallecido Ellos/Ellas/Esos hubieron desfallecido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego infirmavĕram, infirmaram... tu infirmavĕras, infirmaras... ille infirmavĕrat, infirmarat... nos infirmaverāmus, infirmaramus... vos infirmaverātis, infirmaratis... illi infirmaverant, infirmarant... | Yo había desfallecido Tu habías desfallecido El/Ella/Eso había desfallecido Nosotros habíamos desfallecido Vosotros habíais desfallecido Ellos/Ellas/Esos habían desfallecido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego infirmābo tu infirmābis ille infirmābit nos infirmabĭmus vos infirmabĭtis illi infirmābunt | Yo desfalleceré Tu desfalleceras El/Ella/Eso desfallecerá Nosotros desfalleceremos Vosotros desfallecereis Ellos/Ellas/Esos desfallecerán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego infirmavĕro, infirmaro... tu infirmavĕris, infirmaris... ille infirmavĕrit, infirmarit... nos infirmaverĭmus, infirmarimus... vos infirmaverĭtis, infirmaritis... illi infirmavĕrint, infirmarint... | Yo habré desfallecido Tu habrás desfallecido El/Ella/Eso habrá desfallecido Nosotros habremos desfallecido Vosotros habréis desfallecido Ellos/Ellas/Esos habrán desfallecido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego infirmem tu infirmes ille infirmet nos infirmēmus vos infirmētis illi infirment | Yo desfallezca Tu desfallezcas El/Ella/Eso desfallezca Nosotros desfallezcamos Vosotros desfallecáis Ellos/Ellas/Esos desfallezcan |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego infirmārem tu infirmāres ille infirmāret nos infirmarēmus vos infirmarētis illi infirmārent | Yo desfalleciera Tu desfallecieras El/Ella/Eso desfalleciera Nosotros desfalleciéramos Vosotros desfallecierais Ellos/Ellas/Esos desfallecieran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego infirmavĕrim, infirmarim... tu infirmavĕris, infirmaris... ille infirmavĕrit, infirmarit... nos infirmaverĭmus, infirmarimus... vos infirmaverĭtis, infirmaritis... illi infirmavĕrint, infirmarint... | Yo haya desfallecido Tu hayas desfallecido El/Ella/Eso haya desfallecido Nosotros hayamos desfallecido Vosotros hayáis desfallecido Ellos/Ellas/Esos hayan desfallecido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego infirmavissem, infirmassem... tu infirmavisses, infirmasses... ille infirmavisset, infirmasset... nos infirmavissēmus, infirmassemus... vos infirmavissētis, infirmassetis... illi infirmavissent, infirmassent... | Yo hubiera desfallecido Tu hubieras desfallecido El/Ella/Eso hubiera desfallecido Nosotros hubiéramos desfallecido Vosotros hubierais desfallecido Ellos/Ellas/Esos hubieran desfallecido |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego infirmārem tu infirmāres ille infirmāret nos infirmarēmus vos infirmarētis illi infirmārent | Yo desfallecería Tu desfallecerías El/Ella/Eso desfallecería Nosotros desfalleceríamos Vosotros desfalleceríais Ellos/Ellas/Esos desfallecerían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego infirmavissem, infirmassem... tu infirmavisses, infirmasses... ille infirmavisset, infirmasset... nos infirmavissēmus, infirmassemus... vos infirmavissētis, infirmassetis... illi infirmavissent, infirmassent... | Yo habría desfallecido Tu habrías desfallecido El/Ella/Eso habría desfallecido Nosotros habríamos desfallecido Vosotros habríais desfallecido Ellos/Ellas/Esos habrían desfallecido |
IMPERATIVO | |
Presente | |
infirma infirmate Futuro infirmato infirmato infirmatote infirmanto | desfallece desfalleced ve a desfallecer vaya a desfallecer id a desfallecer vayan a desfallecer |
INFINITIVO | |
Presente | |
infirmāre | desfallecer |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
infirmavisse, infirmasse... | haber desfallecido |
INFINITIVO | |
Futuro | |
infirmaturum esse, infirmaturam esse, infirmaturum esse, infirmaturos esse, infirmaturas esse, infirmatura esse... | ir a desfallecer |
GERUNDIO | |
infirmandi, infirmando, infirmandum, infirmando... | de desfallecer a desfallecer para desfallecer por desfallecer |
SUPINO | |
infirmatum | desfallecer |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que desfallece |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante, infirmanti... | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
Feminina | |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante, infirmanti... | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
Neutro | |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmans Voc.infirmans Abl.infirmante, infirmanti... | infirmantia infirmantium infirmantibus infirmantia infirmantia infirmantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de desfallecer |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.infirmaturus Gen.infirmaturi Dat.infirmaturo Acc.infirmaturum Voc.infirmature Abl.infirmaturo | infirmaturi infirmaturorum infirmaturis infirmaturos infirmaturi infirmaturis |
Feminina | |
Nom.infirmatura Gen.infirmaturae Dat.infirmaturae Acc.infirmaturam Voc.infirmatura Abl.infirmatura | infirmaturae infirmaturarum infirmaturis infirmaturas infirmaturae infirmaturis |
Neutro | |
Nom.infirmaturum Gen.infirmaturi Dat.infirmaturo Acc.infirmaturum Voc.infirmaturum Abl.infirmaturo | infirmatura infirmaturorum infirmaturis infirmatura infirmatura infirmaturis |
- Conjugación completa di infirmari Forma pasiva |
Conjugación de: infirmor, infirmāris, , - , infirmari conjugación: 1 - intransitivo - deponente (Ita) = ammalarsi, indebolirsi, intr., (eng) = fall ill, be taken ill,   (esp) = enfermarse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego infirmor tu infirmāris ille infirmātur nos infirmāmur vos infirmamĭni illi infirmantur | Yo me enfermo Tu te enfermas El/Ella/Eso se enferma Nosotros nos enfermamos Vosotros os enfermáis Ellos/Ellas/Esos se enferman |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego infirmābar tu infirmabāris ille infirmabātur nos infirmabāmur vos infirmabamini illi infirmabantur | Yo me enfermaba Tu te enfermabas El/Ella/Eso se enfermaba Nosotros nos enfermabamos Vosotros os enfermabais Ellos/Ellas/Esos se enfermaban |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego infirmābor tu infirmabĕris ille infirmabĭtur nos infirmabĭmur vos infirmabimĭni illi infirmabuntur | Yo me enfermaré Tu te enfermaras El/Ella/Eso se enfermará Nosotros nos enfermaremos Vosotros os enfermareis Ellos/Ellas/Esos se enfermarán |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego infirmer tu infirmeris ille infirmetur nos infirmemur vos infirmemini illi infirmentur | Yo me enferme Tu te enfermes El/Ella/Eso se enferme Nosotros nos enfermemos Vosotros os enferméis Ellos/Ellas/Esos se enfermen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego infirmarer tu infirmareris ille infirmaretur nos infirmaremur vos infirmaremini illi infirmarentur | Yo me enfermara Tu te enfermaras El/Ella/Eso se enfermara Nosotros nos enfermáramos Vosotros os enfermarais Ellos/Ellas/Esos se enfermaran |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego infirmarer tu infirmareris ille infirmaretur nos infirmaremur vos infirmaremini illi infirmarentur | Yo me enfermaría Tu te enfermarías El/Ella/Eso se enfermaría Nosotros nos enfermaríamos Vosotros os enfermaríais Ellos/Ellas/Esos se enfermarían |
IMPERATIVO | |
Presente | |
infirmare infirmamini Futuro | enferma enfermad |
INFINITIVO | |
Presente | |
infirmari | |
INFINITIVO | |
INFINITIVO | |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe enfermar |
Singolare | Plurale |
Nom.infirmandus Gen.infirmandi Dat.infirmando Acc.infirmandum Voc.infirmande Abl.infirmando | infirmandi infirmandorum infirmandis infirmandos infirmandi infirmandis |
Feminina | |
Nom.infirmanda Gen.infirmandae Dat.infirmandae Acc.infirmandam Voc.infirmanda Abl.infirmanda | infirmandae infirmandarum infirmandis infirmandas infirmandae infirmandis |
Neutro | |
Nom.infirmandum Gen.infirmandi Dat.infirmando Acc.infirmandum Voc.infirmandum Abl.infirmando | infirmanda infirmandorum infirmandis infirmanda infirmanda infirmandis |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que enferma |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
Feminina | |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmantem Voc.infirmans Abl.infirmante | infirmantes infirmantium infirmantibus infirmantes infirmantes infirmantibus |
Neutro | |
Nom.infirmans Gen.infirmantis Dat.infirmanti Acc.infirmans Voc.infirmans Abl.infirmante | infirmantia infirmantium infirmantibus infirmantia infirmantia infirmantibus |